Anemostat – co powinno się wiedzieć na jego temat?

Anemostaty mają najczęściej wygląd grzybka z wklęsłym lub wypukłym talerzem

Projekt wentylacji mechanicznej opiera się o montaż kilku podstawowych elementów, bez których jej prawidłowe działanie nie byłoby możliwe. Oprócz czerpni, wyrzutni, centrali wentylacyjnej i sieci kanałów zakładany jest również anemostat nawiewny, wywiewny lub nawiewno-wywiewny. Ich dokładne charakterystyki przedstawimy w dalszej części.

Anemostat sufitowy lub ten na ścianie jest jedną z możliwości zakończeń sieci wentylacji mechanicznej i ze względu na to, że jest to element widoczny, może być pewnego rodzaju dekoracją, zakrywającą mało estetyczne części wentylacji. Z tego powodu można go dostosować do indywidualnych potrzeb, aby pasował do otoczenia.

Materiały, z jakich są wykonane anemostaty to najczęściej tworzywo sztuczne lub metal – ocynkowany bądź nie, zapobiegające korozji tego elementu i odporne na wilgoć. Te pierwsze są najtańsze i najczęściej wykorzystywane, natomiast te z blachy stalowej bardziej wytrzymałe, a po pomalowaniu mogą posiadać różną kolorystykę.

Gdzie umieścić anemostat? Montaż nie jest skomplikowany

Wentylację mechaniczną montuje się najczęściej w instytucjach publicznych lub biurowcach, gdzie przebywa duża grupa ludzi, a powierzchnia pomieszczeń jest znacznie większa od tej, z którą mamy do czynienia w naszych domach. W takich przypadkach równomierna wymiana powietrza jest bardzo ważna, dlatego anemostaty możemy spotkać zazwyczaj na suficie. Sprawdzają się również w miejscach o dużej wilgotności – kuchniach, łazienkach, toaletach, gdzie umożliwiają efektywne usunięcie pary wodnej z otoczenia.

Anemostat przymocowuje się w prosty sposób, za pomocą kołnierzy montażowych, by cały system mógł działać poprawnie i trzymać się pewnie. Bardzo ważną kwestią jest regulacja anemostatów, zazwyczaj ich wewnętrznej części – talerzyków lub grzybków (czego nie można zrobić w przypadku kratek wentylacyjnych). Tę czynność najlepiej powierzyć wykwalifikowanym fachowcom, którzy przy pomocy anemometru zmierzą, ile powinna wynosić szczelina na wlot i wylot powietrza. W ten sposób cała konstrukcja będzie mogła działać poprawnie, a cyrkulacja zapobiegnie zawilgoceniu pomieszczeń i rozwojowi grzybów i pleśni, unikając narażenia na uszczerbek na zdrowiu osoby przebywające w takim pomieszczeniu.

Anemostat należy też poddawać regularnym przeglądom – najlepiej co pół roku, co pozwoli na usunięcie zanieczyszczeń nagromadzonych przez ten okres. Z zewnątrz możemy się samodzielnie pozbyć brudu za pomocą wilgotnej szmatki, ale kwestia elementów wewnętrznych nie jest już taką prostą sprawą. Jeżeli odkręcimy anemostat i pozostawimy zbyt wąską lub za szeroką szczelinę, doprowadzimy do pogorszenia się działania wentylacji mechanicznej.

Anemostat nawiewny Falcon źródło:Swegon

Zasady działania anemostatu wywiewnego, nawiewnego lub nawiewno-wywiewnego

Decydując się na zakup, możemy spotkać się z trzema wariantami anemostatów. Czym charakteryzują się poszczególne z nich?

Anemostaty nawiewne regulują strumień nawiewanego powietrza do wnętrza budynku, by było ono odpowiednio rozprowadzone po pomieszczeniu, w konkretnych kierunkach – dwóch, trzech lub czterech.

Z kolei anemostaty wywiewne działają zupełnie odwrotnie. Pozwalają się pozbyć zanieczyszczonego powietrza wraz z CO₂ z pomieszczeń na zewnątrz, aby komfort przebywających w nim osób mógł pozostać na wysokim poziomie. Montowane są zazwyczaj na suficie.

Ostatni z rodzajów (nawiewno-wywiewny) jest dwukierunkowy i uniwersalny. Stosowany jest jednak dość rzadko, ponieważ może niewystarczająco poradzić sobie z przepływem powietrza.

Na etapie projektowania rozmieszczenia instalacji mechanicznej powinno się założyć taką sama ilość anemostatów wywiewnych i nawiewnych, przypadających na dane pomieszczenie (powietrze nawiewane i wywiewane musi się równoważyć). Cały proces musi się odbywać po wcześniejszych obliczeniach inżynierów.

Czym kierować się przy wyborze anemostatów? Przede wszystkim na początku określmy:

• kierunek obiegu powietrza, pozwalający dopasować typ (nawiewny, wywiewny, nawiewno-wywiewny),
• wielkość przepływu,
• zakres regulacji środkowej części.

Kształt anemostatu ma znaczenie

I to kluczowe. Anemostat prostokątny lub kwadratowy usprawnia czterokierunkowy proces nawiewu powietrza. Kierownice strugi nachylone w nim są pod kątem 30 stopni. W modelu kasetonowym jest ono równomiernie nawiewane, dzięki czemu możliwe jest sprawne wyrównanie temperatury w pomieszczeniu. Anemostat wirowy charakteryzuje się promieniowo rozłożonymi szczelinami, kierunkowo rozprowadzającymi strumień powietrza. Ostatni typ kołowy wyposażony jest w dyfuzor, który może się obracać o 180 stopni, jednakże już sam nawiew może być regulowany tylko do 30 stopni.