Ustawa o opłacie produktowej

Od 1 stycznia 2002 roku obowiązuje Ustawa o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie m.in. gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej.

Naczelną zasadą ustawy jest nałożenie na przedsiębiorcę, wytwarzającego lub importującego wybrane produkty oraz produkty w opakowaniach, obowiązku zapewnienia odzyskiwania i poddawania recyklingowi odpadów powstałych z tych produktów, ze względu na ich uciążliwość czy wręcz szkodliwość dla środowiska. Ustawą objęto niemal wszystkie opakowania, m.in. plastikowe, papierowe, ogniwa i baterie galwaniczne, oleje smarowe, akumulatory ołowiowe (kwasowe) oraz niklowo-kadmowe, lampy wyładowcze, opony oraz urządzenia chłodnicze i klimatyzacyjne, zawierające substancje zubożające warstwę ozonową. Na każdy rok nałożone zostają na przedsiębiorstwa limity odzysku i recyklingu - aż do 2007 roku, kiedy limit osiągnie poziom docelowy.
Przedsiębiorcy nie wypełniający tych zobowiązań zobligowani będą do uiszczania opłat na rzecz Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska.
Przedsiębiorca wytwarzający bądź importujący produkty lub produkty w opakowaniach objętych ustawą będzie zobowiązany do składania rocznych sprawozdań i samodzielnego obliczania i uiszczania opłaty produktowej. Jest też zobowiązany do prowadzenia dodatkowej pozaksięgowej ewidencji, umożliwiającej ustalenie uzyskanych poziomów odzysku i recyklingu oraz obliczenie opłaty produktowej, zgodnie z przepisami o rachunkowości. Kontrolę przedsiębiorstw w zakresie przestrzegania przepisów ustawy powierzono wojewódzkiej inspekcji ochrony środowiska i wojewódzkiej inspekcji handlowej.
Obowiązki te przedsiębiorca może wykonywać:
- we własnym zakresie,
- zlecić osobie trzeciej,
lub
- za pośrednictwem tzw. Organizacji Odzysku.
Pełny tekst ustawy: kliknij