Stacja do odzysku czynników chłodniczych

Odzysk (ang. Recovery), to operacja ściągania czynnika chłodniczego z eksploatowanych, naprawianych, a także złomowanych urządzeń lub w trakcie procesów produkcyjnych i gromadzenia go w zewnętrznym pojemniku bez oczyszczania i kontroli jakościowej tej substancji. Operacje przeprowadzane podczas odzysku czynników wymagają stosowania trzech rodzajów sprzętu, a mianowicie: • specjalnych butli do odzysku, • stacji odzysku, • narzędzi i wyposażenia pomocniczego (węże, manometry, itp.)

Protokół Montrealski podpisany został 16 września 1987 roku jako następstwo uchwalonej 22 marca 1985 roku Konwencji Wiedeńskiej, będącej dobrowolną umową, w której sygnatariusze zobowiązali się do podjęcia działań zmierzających do ochrony warstwy ozonowej. Protokół Montrealski podejmuje w głównej mierze problem substancji zubożających warstwę ozonową i jest pierwszą umową międzynarodową dotyczącą polityki w zakresie ochrony środowiska naturalnego, której celem jest zapobieganie problemom, nie naprawa skutków. Warto zauważyć, że do końca roku 1990 Protokół ratyfikowało 68 krajów, a do marca 1999 roku już 168 państw z tendencją wzrostową w kolejnych latach. Protokół Montrealski ratyfikowała także Polska.
Substancje mające wpływ na warstwę ozonową (czyste lub ich mieszaniny) zestawiono w tym dokumencie w dwóch grupach, a mianowicie:
• Jako pierwsze substancje kontrolowane wytypowano związki zawierające w swoich cząsteczkach atomy chloru i brom, czyli związki CFC tj. R11, R12, R113, R114 i R115 oraz ich mieszaniny, w tym R500 i R502;
• Jako drugie wytypowano halony 1211, 1301 (R13B1), 2402.
W myśl porozumienia z Montrealu wraz z kolejnymi poprawkami uchwalono 2 marca 2001 roku „Ustawę o postępowaniu z substancjami zubażającymi warstwę ozonową” (Dz.U. nr 52, poz. 537), która obowiązuje od 1 lipca 2002 roku. Ustawa wprowadza zakaz emisji freonów do atmosfery (art. 19), zakaz produkcji substancji zubożające warstwę ozonową, oraz zakaz wykorzystywania w działalności gospodarczej czynników CFC/HCFC pochodzących z przemytu (art. 7 i art. 16). Dla firm instalacyjnych i serwisowych wprowadza obowiązek dysponowania odpowiednim wyposażeniem technicznym m.in. stacjami do odzysku czynników chłodniczych oraz obowiązek serwisantów wykazania się odpowiednimi kwalifikacjami z zakresu ochrony środowiska (art. 20). Artykuły 22 i 23 niniejszej ustawy nakazują prowadzenie odzysku substancji kontrolowanych, a art. 32 określa obowiązek ewidencji czynności związanych z odzyskiem czynników.


Na przeciw serwisantom wyszła firma CPS, posiadająca w swojej ofercie stacje do odzysku czynników chłodniczych z serii CR, której dystrybutorem w Polsce jest firma IGLOTECH.
W ofercie znajduja sie trzy podstawowe modele (CR400, CR500, CR600) różniące się wydajnością i rodzajem sprężarek.
Urządzenie automatycznie wykonuje operację odzysku płynu i oparów, bez potrzeby wykonywania manualnych czynnosci, a zintegorwana obudowa sprawia, że jego obsługa i transport nie sprawiają większych problemów.
Urządzenia typu CR600 charakteryzują się:
- posiadają zawór Self-Clearing, bez wyłączania jednostki możliwe jest przełączenie z funkcji odzyskiwania czynnika do samooczyszczania,
- dostępne są opcje opróżniania i doładowywania czynnika chłodniczego,
- jednostki przystosowane są do pracy na czynniku R-410a w zakresie ciśnień od 0 do 55 barów (0 – 800 psi),
- łatwa i bezpieczna obsługa filtra,
- dostępne są zawory typu Shut-Off (szybki serwis) z uszczelnieniem teflonowym,
- nie wymagająca konserwacji bezolejowa sprężarka,
- małe gabaryty urządzenia,
- waga tylko 13,1kg,
- zwarta i wytrzymała konstrukcja, obudowa wykonana jest z wysokiej jakości polietylenu i aluminiowego.
Stacje CR wyprodukowane przez firmę CPS zostały poddane testom zgodnie z normą NF E 35-421.
Parametry urządzeń typu CR600 i CR600E: