Norma europejska - badanie nawiewników higrosterowanych

Dla nawiewników powietrza zewnętrznego nie istnieje Polska Norma zawierająca wymagania techniczno-użytkowe dla wyrobu budowlanego, dlatego zgodnie z art.9 ust. 1 pkt 1 ustawy o wyrobach budowlanych każdy nawiewnik musi mieć Aprobatę Techniczną, która jest dokumentem odniesienia do dokonywania oceny zgodności i wprowadzenia wyrobu na rynek krajowy ze znakiem budowlanym B.

Poza dokumentami krajowymi określającymi infiltrację okna oraz wymagane parametry nawiewników istotna jest norma europejska EN 13141-9: „Wentylacja budynków – Badanie właściwości elementów/wyrobów do wentylacji mieszkań – Cześć 9: Nawiewniki powietrza zewnętrznego regulowane w zależności od poziomu wilgotności”. Została ona przyjęta przez CEN (Europejski Komitet Normalizacyjny) 11 kwietnia 2008 roku, a przez Polskę w dniu 25 czerwca 2008 roku, jako PN-EN 13141-9:2008.
W normie opisano sposób badania nawiewników higrosterowanych, w których istotny wpływ na działanie mają temperatura i wilgotność zewnętrzna. Dla takich urządzeń wymagane jest przeprowadzenie dwóch badań: metodą izotermiczną i nieizotermiczną.
Podczas badania metodą izotermiczną przyjmuje się, że temperatura zewnętrzna i wewnętrzna oraz wilgotność względna zewnętrzna pozostają stałe, natomiast zmianie ulega poziom wilgotności względnej wewnętrznej. Druga metoda zakłada, że wilgotność względna zewnętrzna oraz temperatura wewnętrzna są stałe, natomiast zmianie ulega wartość temperatury zewnętrznej i poziomu wilgotności względnej wewnątrz pomieszczenia. Warunki panujące przy badaniu drugą metodą odzwierciedlają rzeczywiste otoczenie, w którym funkcjonuje nawiewnik zamontowany w oknie, a więc jest to niezwykle ważne dla prawidłowej oceny działania produktu.

Źródło: aereco wentylacja