CERTYFIKACJA ENERGETYCZNA BUDYNKÓW Z PRZYKŁADAMI

Tytuł: Certyfikacja energetycznych budynków mieszkalnych z przykładami
Autorzy: Karolina Kurtz, Dariusz Gawin
Wydawnictwo: PWSBiA, Warszawa 2009
Spis treści
Cena: 99 zł (z kosztami wysyłki)
Dystrybucja: Invest Service

Podręcznik "Certyfikacja energetyczna budynków z przykładami", autorstwa prof. dr hab. inż Dariusza Gawina oraz dr inż. arch. Karoliny Kurtz to rekomendowany przez Krajową Radę Izby Architektów RP, stanowi doskonałe uzupełnienie wiedzy na temat certyfikacji energetycznej.
Warto przeczytać - Certyfikacja bez tajemnic (Biuletyn Informacyjny ZOIIB nr 2(23)/2009 strona 19):

Nowa publikacja PWSBiA (Prywatnej Wyższej Szkoły Biznesu, Administracji i Technik Komputerowych
w Warszawie) przedstawia w zwięzłej formie problematykę związaną z charakterystyką
energetyczną budynków w myśl dyrektywy 2002/91/WE w sprawie charakterystyki energetycznej
budynków oraz polskich przepisów prawnych wdrażających tę dyrektywę. Książka powstała głównie
z myślą o studentach politechnik, inżynierach i architektach, a także osobach wykonujących świadectwa
charakterystyki energetycznej budynków i lokali mieszkalnych lub części budynku, stanowiących
samodzielną całość techniczno-użytkową.
Treść pracy odzwierciedla aktualny (tj. na połowę kwietnia 2009 r.) stan przepisów prawnych i normalizacyjnych
w zakresie omawianej tematyki.
W pierwszej części książki, obejmującej rozdziały pierwszy i drugi, przedstawiono tło związane z aktualnymi warunkami zużycia nieodnawialnych nośników energii oraz konieczności racjonalizacji
ich wykorzystania. Omówiono podstawowe elementy polityki Unii Europejskiej obejmujące
ochronę środowiska i oszczędność energii, w tym Traktat Wspólnoty Europejskiej i dyrektywę
2002/91/WE w sprawie charakterystyki energetycznej budynków oraz sposób wdrożenia prawa unijnego
na gruncie krajowym.
W rozdziałach trzecim i czwartym, krótko przedstawiono podstawy wymiany ciepła i powietrza
w budynkach. Omówiono najważniejsze, z uwagi na certyfikację, normy ochrony cieplnej
budynków, podając algorytmy i przykłady obliczeń charakterystyk cieplnych obudowy jako granicy bilansowania
budynku.
W rozdziale piątym omówiono dane pogodowe, stosowane do obliczeń charakterystyki energetycznej
budynków zgodnie z polskimi przepisami budowlanymi.
Rozdział szósty poświęcono metodologii obliczania charakterystyki energetycznej budynków
mieszkalnych niewyposażonych w instalację chłodu oraz budynków mieszkalnych z
systemem mechanicznej obróbki powietrza, wprowadzając niezbędne zapisy zgodne z normą
PNEN ISO 13790:2008, umożliwiające przeprowadzenie oceny energetycznej obiektu.
W rozdziale siódmym zawarto dwa przykłady obliczeniowe wyznaczania charakterystyki
energetycznej budynków mieszkalnych zgodnie z metodą bilansów miesięcznych i
metodą uproszczoną. Przedstawiono również przykład wypełnionego świadectwa charakterystyki
energetycznej jednego z ocenianych budynków. Pozycję zamyka zestawienie parametrów
fizycznych podstawowych materiałów i wyrobów budowlanych wykonane na podstawie obowiązujących normatywów i literatury fachowej.

Praca powstała dzięki inicjatywie i zaangażowaniu Aleksandra Szepczyńskiego. Książkę zrecenzował i wsparł merytorycznie profesor Henryk Sabiniak.

Z wprowadzenia do książki "Certyfikacja energetyczna budynków mieszkalnych z przykładami":
Rosnąca w postępie logarytmicznym konsumpcja nieodnawialnych
paliw kopalnych rodzi poważne problemy w zakresie
ochrony środowiska naturalnego, głównie z uwagi na emisję
dwutlenku węgla i towarzyszących zanieczyszczeń do atmosfery.
Szacuje się, że w globalnym zużyciu energii około 30% potrzeb
energetycznych związanych jest z przemysłem, około 30% z
transportem i aż 40% przypada na potrzeby komunalno-bytowe.
Bardzo wysokie zużycie energii w tym sektorze związane
jest z potrzebami ludzkimi, w tym dostarczeniem energii na cele
ogrzewcze lub chłodnicze w zależności od lokalnych warunków
klimatycznych.
Troska o środowisko naturalne i wskazanie potrzeby ograniczenia
zużycia energii w sektorze budowlanym znalazły odzwierciedlenie
w zapisach dyrektywy 91/2002 Parlamentu Europejskiego
i Rady Europy z dnia 16 grudnia 2002 r., w sprawie
charakterystyki energetycznej budynków. Na mocy dyrektywy
wprowadza się konieczność sporządzania charakterystyk energetycznych
budynków oraz wdrożenia systemów kontroli kotłów
i instalacji klimatyzacyjnych i wentylacyjnych. Działania te
mają na celu podniesienie poziomu świadomości społeczeństwa
europejskiego w zakresie wpływu nadmiernego zużycia energii
na stan środowiska naturalnego oraz możliwości wykorzystania
alternatywnych źródeł energii, a w konsekwencji zmniejszenie
zużycia energii na skutek przemyślanych działań inwestycyjnych
służących racjonalnemu wykorzystaniu paliw kopalnych.
Ilościową miarę energochłonności można zdefiniować jako
stosunek ilości energii zużytej do zaspokojenia danego celu użytkowego
do jednostki odniesienia - w przypadku charakterystyki
energetycznej budynku jest to 1 m2 powierzchni o regulowanej
temperaturze, ogrzewanej bądź chłodzonej.
Zużycie energii w budownictwie obejmuje: potrzeby energetyczne
związane z wydobyciem surowców i produkcją materiałów
wyrobów budowlanych, transportem i składowaniem,
procesami technologicznymi na budowie, użytkowaniem (etap
najdłuższy - kilkunasto-, kilkudziesięcioletni) oraz rozbiórkę i
recykling materiału porozbiórkowego. Szacuje się, że w sektorze
mieszkaniowym potrzeby energetyczne związane z użytkowaniem
obiektu pochłaniają około 80% całkowitego zapotrzebowania
energii budynku w jego pełnym cyklu życia. Wysoki
udział potrzeb związanych z zapewnieniem odpowiedniego
mikroklimatu wnętrza budowlanego skłania do poszukiwania
oszczędności właśnie w tym zakresie ze względu na przewidywaną
możliwość osiągnięcia wymiernych korzyści zarówno
ekonomicznych, jak i redukcji emisji zanieczyszczeń. Wymogi
stawiane nowo projektowanym obiektom, dotyczące ochrony
cieplnej i innych zagadnień związanych z oszczędnością energii,
mają zapewnić racjonalne zużycie energii na ogrzewanie
i pracę systemów technicznych budynku, przy zapewnieniu
odpowiednich warunków klimatu wewnętrznego. Wymogi te
określają referencyjny standard izolacyjności cieplnej budynków
przez zdefiniowanie granicznej wartości współczynnika przenikania
ciepła U przegród budowlanych oraz granicznej wartości
wskaźnika rocznego zapotrzebowania energii pierwotnej EP.
Sposób i metodykę obliczania tego wskaźnika autorzy przedstawiają
w kolejnych rozdziałach książki.