50 lat "CHŁODNICTWA" na Politechnice Gdańskiej

W Politechnice Gdańskiej działalność w dziedzinie chłodnictwa
została zainaugurowana w roku akademickim 1947/48. W tym właśnie roku na Wydziale Mechanicznym wykłady z urządzeń chłodniczych rozpoczął mgr inż. Roman
Lipowicz. Od roku akademickiego 1949/50 wykłady z
chłodnictwa były również prowadzone na Wydziale Budowy
Okrętów. W dniu 1 lutego 1953 roku na Wydziale Budowy
Okrętów Politechniki Gdańskiej została utworzona
Katedra Chłodnictwa, a jej kierownictwo władze uczelni
powierzyły R. Lipowiczowi, któremu nadano tytuł zastępcy
profesora. Była to pierwsza Katedra Chłodnictwa w Polsce! W roku 1956 w wyniku reorganizacji wydziałów katedra
ta została przeniesiona na Wydział Budowy Maszyn, a
dotychczasowy jej kierownik otrzymał nominację na profesora
nadzwyczajnego, co miało miejsce w grudniu 1962 roku.
Wykłady z chłodnictwa prowadzone były w tym okresie na
Wydziale Budowy Maszyn, Wydziale Mechaniczno-Technologicznym
oraz na Wydziale Budowy Okrętów, zarówno
na studium dziennym, jak też na studium wieczorowym, na
poziomie magisterskim i inżynierskim.
W roku 1969 - w okresie kolejnej reorganizacji struktury
uczelni - Katedrę Chłodnictwa przemianowano na Zakład Chłodnictwa, który wszedł w skład Instytutu Techniki Cieplnej. Kierownikiem Zakładu został doc. dr inż. Antoni
Chłopeczki. W roku 1970 profesor Roman Lipowicz, kierownik
byłej Katedry przeszedł na emeryturę.
Równolegle z działalnością dydaktyczną prowadzone
były przez pracowników katedry prace naukowo - badawcze.
Początkowo były to prace o charakterze ekspertyz technicznych
z dziedziny chłodnictwa morskiego i lądowego.
Następnie przystąpiono do prac projektowych. Między innymi
opracowywano prototypowe projekty sztucznych lodowisk
(w tym okresie był to jedyny zespół w kraju projektujący tego typu obiekty, a tworzyli go: prof. R. Lipowicz,
mgr inż. B. Kallnik, mgr inż. W. Korczak i in.), które czynne
są do dnia dzisiejszego.
W 1968 roku Zakład uzyskał część powierzchni w hali
laboratorium maszynowego, w którym przystąpiono do tworzenia
laboratorium chłodniczego, przewidzianego zarówno
do celów dydaktycznych, jak i do prowadzenia prac naukowo-
badawczych. Dzięki temu w 1969 roku podjęto w
znacznie szerszym zakresie prace naukowo-badawcze oparte
na pomiarach laboratoryjnych. Podniesieniu kwalifikacji
kadry i nabyciu odpowiedniego doświadczenia służyły, obok
licznych staży krajowych, wyjazdy zagraniczne, między innymi
3-miesięczny pobyt kierownika Zakładu w Instytucie
Chłodnictwa w Trondheim (Norwegia). Ryszard Blaszewski
przez okres 10 miesięcy przebywał na stażu w Moskiewskim
Instytucie Maszyn Chemicznych i w Leningradzkim
Instytucie Maszyn Przemysłu Chłodniczego (u prof. G.N.
Daniłowej), Bogumił Stencel przez dwa lata w Odeskim
Instytucie Przemysłu Chłodniczego (u prof. W.S. Martynowskiego),
a Jerzy Iwicki odbył roczny staż w firmach Grasso
i Grenco w Holandii, a następnie 1,5-roczny staż w Centralnym
Ośrodku Chłodnictwa w Krakowie. Na początku lat
70-tych XX wieku stypendium Humboldta uzyskali dwaj
pracownicy zespołu, dr inż. R. Blaszewski i dr inż. J. Iwicki,
w ramach którego prowadzili badania wrzenia w przepływie syntetycznych czynników chłodniczych w ośrodku
w Karlsruhe.

Fot. 1 Stanowisko do badania chłodniczych wymienników ciepła
Jak już wspomniano, od roku 1968 rozpoczął się okres
szybkiej rozbudowy laboratorium chłodniczego, co w stosunkowo
krótkim okresie pozwoliło stworzyć bazę umożliwiającą prowadzenie kompletu przewidzianych programem
studiów ćwiczeń laboratoryjnych dla studentów specjalizacji
chłodnictwa, a ponadto wykonywanie szeregu badań naukowych.
W tym czasie na uwagę zasługiwało stanowisko
przeznaczone do badania chłodniczych wymienników ciepła, w tym głównie chłodnic powietrza (Fot. 1). Stanowisko to umożliwiało prowadzenie badań w zmiennych warunkach:
temperatury, wilgotności, prędkości przepływu powietrza,
obciążenia cieplnego itd. Przy badaniu chłodnic powietrza,
dzięki zastosowaniu chłodnicy pomocniczej pracującej przy
nieco niższej temperaturze parowania, na powierzchni chłodnicy
badanej nie osadzał się szron (obieg powietrza w tym
przypadku był zamknięty). Przy budowie tego stanowiska
zastosowano wiele oryginalnych rozwiązań, m. innymi termometr
całkujący do pomiaru temperatury w polu o nierównomiernej prędkości i temperaturze. Kompleksowe badania
cieplno-przepływowe wykonano dla wielu prototypów
chłodnic produkcji krajowej, między innymi typu CLx, CWx,
CPx, PCHL.
Polepszenie wymiany ciepła w zamrażarkach płytowych
od strony wrzącego czynnika chłodniczego oraz poprawa
rozkładu temperatury dały asumpt do prowadzenia prac,
które podjęto w roku 1972 w zakresie dynamiki przepływów i wymiany ciepła (J. Iwicki, A. Piotrzkowski, A. Chłopecki).

Fot. 2 Stanowisko do badania wymiany ciepła w kanałach
podczas przepływu wrzących czynników chlorowcopochodnych
Badania te dotyczyły problemów podstawowych z
tej dziedziny i prowadzone były na specjalnie do tego celu
zbudowanym stanowisku (Fot. 2). Efektem prac badawczych
prowadzonych zarówno w oparciu o własną bazę laboratoryjną, jak i podczas stażów naukowych w znaczących ośrodkach
zagranicznych były przygotowane przez pracowników
Zespołu prace doktorskie, i tak w ujęciu chronologicznym
były to:
Antoni Chłopeczki:
Odparowanie w cienkich warstwach na rurach pionowych
(obrona pracy:10.10.1964 r.)

Zbigniew Huelle:
Niemechaniczny sposób intensyfikacji procesu wymiany
ciepła w wymiennikach gazowych (23.01.1965 r.)

Marian Czapp:
Wpływ chropowatości i kierunku opromieniowania na kierunkowość refleksji powierzchni metalowych (16.12.1967 r.)

Ryszard Blaschke-Blaszewski:
Dynamika wymiany ciepła przy wrzeniu czynników chlorowcopochodnych
(freonów) wewnątrz rur poziomych, a w
szczególności freonu 22 (25.04.1970 r.)

Bogumił Stencel:
Analiza pracy chłodniczej baterii termoelektrycznej w zastosowaniu
do klimatyzacji powietrza (26.09.1973 r.)

Jerzy Iwicki:
Badanie procesu wnikania ciepła do freonu 22 przy wrzeniu
podczas przepływu przez poziomy kanał prostokątny
(31.05.1978 r.).

Zenon Bonca:
Badanie wnikania ciepła przy skraplaniu freonu 22 na zewnętrznej powierzchni rur ożebrowanych (13.03.1985 r.)

Waldemar Targański:
Badania wrzenia w przepływie zaolejonych
czynników chłodniczych w rurach o rozwiniętej
powierzchni wewnętrznej (przed obroną).
W roku 1979 nastąpiła kolejna reorganizacja Wydziału
Budowy Maszyn i wówczas powstał Zakład Chłodnictwa
i Klimatyzacji, przynależny organizacyjnie do Instytutu
Techniki Cieplnej, a jego kierownikiem został
doc. dr inż. Wiktor Wasiluk. W 1983 roku przestała
istnieć struktura instytutowa na wyżej wymienionym
wydziale, i utworzono katedry, w tym Katedrę Techniki Cieplnej, której kierownikiem został prof. dr hab.
inż. Wiesław Pudlik, a od 2000 jest nim prof. dr hab.
inż. Jan Sąsiek. Od 1994 roku w ramach tej Katedry
istnieje Zespół Chłodnictwa i Klimatyzacji, początkowo
kierowany przez dr inż. Bogumiła Stencla, a od 2000
roku przez dr inż. Zenona Boncę.
W 50-letniej historii nauczycielami akademickimi byli
(w układzie chronologicznym): prof. nzw. Roman LIPOWICZ
(1947-1970), dr inż. Zbigniew HUELLE (do 1965
r.), dr hab. inż. Marian CZAPP prof. Politechniki Koszalińskiej (1960 - 1970, od 1.10.1970 roku na stanowisku docenta
w WSI w Koszalinie), dr inż. Bogumił STENCEL
(1964 - 1998), dr inż. Ryszard BLASZEWSKI (1964-1992),
mgr inż. Wojciech BINKOWSKI (1964 - 1989), dr inż. Piotr
KUBSKI (1965 - 1969), dr inż. Jerzy IWICKI (1965 -
1992), doc. dr inż. Antoni CHŁOPECKI (1967 - 1991), dr
inż. Zenon BONCA (od 1975 r.), mgr inż. Waldemar TARGAŃSKI (od 1996 r.). Przy okazji warto wspomnieć, iż dr
inż. Z. Huelle po rozstaniu się w 1965 roku z Politechniką
Gdańską, podjął pracę w firmie Danfoss w Danii, gdzie w
krótkim czasie awansował na stanowisko kierownika laboratorium.
Tam też prowadził badania zasilania parownika
wężownicowego, na podstawie których wykazał istnienie
tzw. minimalnego sygnału stabilnego (MSS), wielkości niezwykle
ważnej dla opisu teorii działania termostatycznego
zaworu rozprężnego, a także nowej generacji zaworów elektronicznych.
Jest to istotny wkład w poznanie zjawisk towarzyszących współpracy parownika i zaworu rozprężnego,
publikowany w literaturze światowej, dotyczącej tej problematyki.
W momencie podejmowania pracy przez autora w Zespole
Chłodnictwa, a miało to miejsce jesienią w roku 1975,
była to jedna z najaktywniejszych badawczo grup na Wydziale
Budowy Maszyn PG. Osoby stanowiące ów niezwykle
dynamiczny Zespół przedstawia Fotografia 3. Obecnie
Zespół Chłodnictwa i Klimatyzacji tworzą: dr inż. Z. Bonca,
dr inż. M. Jaskólski, dr inż. T. Szymański, dr inż. P. Dominiczak,
dr inż. M. Wierzbowski oraz mgr inż. W. Targański.

Fot. 3 Zespół Chłodnictwa jesienią 1975 roku w hali laboratorium
(od lewej): inż. S. Wysokiński, dr inż. J. Iwicki, mgr inż. W. Binkowski,
doc. dr inż. A. Chłopecki, dr inż. B. Stencel, prof. inż. R. Lipowicz,
dr inż. R. Blaszewski, inż. A. Piotrzkowski, oraz w prawym
rogu Z. Bonca - wówczas asystent stażysta
Poniżej wymienione zostały ważniejsze prace naukowo-badawcze
wykonane w różnych latach istnienia Zespołu Chłodnictwa
na Politechnice Gdańskiej, a były to:
- projekty i realizacje sztucznych lodowisk pod kierunkiem
prof. R. Lipowicza w następujących miastach:
Bydgoszcz, Kraków, Nowa Huta, Tarnów, Warszawa,
Krynica, Opole, Nowy Targ, Sosnowiec oraz Gdańsk
Oliwa (lata 1952 - 1970);
- badania cieplne klimatyzatorów półprzewodnikowych
(B. Stencel, A. Chłopecki, Z. Bonca, S. Wysokiński -
CTO Gdańsk, OBR „BUMAR ŁABĘDY”, 1976 -
1980);
- opracowanie wytycznych optymalizacyjnych dla nowej
generacji aparatury chłodniczej w aspekcie wymiany
ciepła (R. Blaszewski, A. Chłopecki, W. Binkowski, K.
Kalinowski, A. Nowak, S. Wójcik, Z. Bonca, S. Wysokiński), Problem węzłowy 05.10 (1976 - 1981);
- raport o stanie chłodnictwa w gospodarce żywnościowej
(R. Blaszewski, Z. Bonca - CEBEA Kraków, 1985);
- badania wymiany ciepła i spadków ciśnienia podczas
przepływu wrzących freonów i ich mieszanin z olejami
w rurach poziomych (R. Blaszewski, J. Mikielewicz, S.
Wysokiński), CPBP 02.06 (1986 - 1990);
- badania wymiany ciepła w procesie skraplania freonów
na zewnętrznych powierzchniach poziomych pęczków
rur ożebrowanych (Z. Bonca, J. Mikielewicz, S. Wysokiński), CPBP 02.06 (1986 - 1990);
- metodologia badań jedno- i wielostopniowych obiegów
chłodniczych (A. Chłopecki), CPBP 02.06 (1986 - 1987);
- intensyfikacja wymiany ciepła w wymiennikach z rurami
śrubowo profilowanymi (J. Iwicki, J. Mikielewicz),
CPBP 02.06 (1986 - 1990);
- badania stanu zawilgocenia i stopnia przemarzania ścian,
stropów, posadzek oraz projekty naprawcze dla chłodni
w następujących miastach: Bydgoszcz, Chrzanów, Częstochowa, Ełk, Koszalin, Toruń, Tosiek, Władysławowo,
Włocławek, Wrocław, Zielona Góra (A. Chłopecki,
B. Stencel, J. Iwicki, W. Jasiński, T. Madaj, S. Wysokiński - 1986 - 1990);
- badania prototypów aparatów chłodniczych (R. Blaszewski,
Z. Bonca, B. Stencel, S. Wysokiński), a były to:
a) skraplacz natryskowo-wyparny typ SND-150A
(1985),
b) skraplacz płaszczowo-rurowy typ SLMr-125 (1985),
c) agregat do chłodzenia wody typ ASW-213 (1986),
d) skraplacz natryskowo-wyparny typ SWU-400 (1987),
e) parownik płaszczowo-rurowy typ MPŻ-10 (1987),
f) skraplacz płaszczowo-rurowy zbiornikowy typ K15-
70 (1988).
- urządzenia termoelektryczne (B. Stencel, S. Wysokiński):
a) chłodniczo-grzejne dla zrzutowej kapsuły ratunkowej
pojazdu specjalnego (1988),
b) termostat dla zakresu temperatur –40 do +50oC
(1993),
c) urządzenie kaskadowe-trzystopniowe dla temperatur
pracy +25/-55oC (1994).
Realizacja tych prac nie byłaby możliwa, gdyby nie ogromne
zaangażowanie, wiedza i umiejętności praktyczne naszej
chłodniczej „złotej rączki”, inż. Stanisława Wysokińskiego.
Z uwagi na istotne zmiany zachodzące w naszej gospodarce
po roku 1990, i fakt powolnego zamierania rodzimej
produkcji sprzętu chłodniczego, osłabły nasze kontakty z
firmami, z którymi poprzednio współpraca ta była ścisła, a
niewątpliwie jedną z nich było Przedsiębiorstwo Budowy
Urządzeń Chłodniczych „PBUCH. Gdynia”. Z żalem postrzegamy
dzisiaj historię największego przedsięwzięcia naszej
bazy laboratoryjnej lat osiemdziesiątych, a była nim instalacja
chłodnicza przeznaczona do prowadzenia kompleksowych
badań cieplno - przepływowych aparatów chłodniczych
strony niskiego ciśnienia (czynnikowych i solankowych)
o wydajnościach chłodniczych od 43 kW w temperaturze
-45oC (układ dwustopniowy) do 360 kW w temperaturze
parowania –5ciśnieniowymC przy ciśnieniowym lub pompowym
(dla n = 1 do 7) ich zasilaniu czynnikiem R22. Układ ten
zaprojektowany i zbudowany ogromnym wysiłkiem całego
zespołu, przy wsparciu wybrzeżowego środowiska chłodników niestety nie znalazł racji bytu w nowej rzeczywistości.
Aktualnie w dość skromnym zespole osobowym, w obszarze
techniki chłodniczej prowadzone są prace badawcze związane
ze skutkami energetycznymi i eksploatacyjnymi wprowadzania
do stosowania nowych czynników w urządzeniach
chłodniczych, klimatyzacyjnych i pompach ciepła, badania
wpływu obecności olejów mieszalnych z nowymi czynnikami
syntetycznymi na proces wrzenia w przepływie (J. T. Cieśliński, W. Targański), badania skraplania czynników syntetycznych
na pęczkach rur (Z. Bonca), odzysk ciepła w systemach
chłodniczych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych.
Od początku kształcenia w dziedzinie chłodnictwa na
Politechnice Gdańskiej, wydanych zostało i obronionych
ponad 900 prac dyplomowych. Są one wykonywane na studiach:
magisterskich i inżynierskich dziennych, inżynierskich
wieczorowych i zaocznych, magisterskich eksternistycznych,
podyplomowych oraz na zaocznych uzupełniających studiach
magisterskich. Nasi absolwenci zajmują znaczące stanowiska
w wielu firmach i ośrodkach branżowych, zarówno
polskich jak i zagranicznych.

Fot. 4 Uniwersalne stanowisko dydaktyczne przeznaczone do
badań konwencjonalnych i elektronicznych elementów automatyki
chłodniczej (projekt: W. Targański)
Od początku lat 90-tych w planie studiów magisterskich
Wydziału Mechanicznego Politechniki Gdańskiej, na kierunku
kształcenia Mechanika i Budowa Maszyn, w ramach
profilu „Systemy, Maszyny i Urządzenia Energetyczne”,
prowadzona jest specjalność „Systemy, Urządzenia Chłodnicze
i Klimatyzacyjne”. W takiej ofercie połączenia chłodnictwa
i klimatyzacji jest to druga po Politechnice Krakowskiej
specjalność prowadzona w wyższych szkołach technicznych
w kraju. W ramach cyklu kształcenia studenci mają
możliwość wysłuchania grupy przedmiotów obowiązkowych,
takich jak: Chłodnictwo, Klimatyzacja, Podstawy
systemów chłodniczych i klimatyzacyjnych, Współczesne
techniki zamrażania, Automatyka chłodnicza i klimatyzacyjna,
Wentylacja przemysłowa, Sprężarki chłodnicze oraz
wybieralnych: Kriotechnika, Urządzenia chłodnicze i klimatyzacyjne,
Chłodnictwo i klimatyzacja okrętowa, Racjonalizacja
wykorzystania energii w systemach chłodniczych
i klimatyzacyjnych i innych. W celu zapewnienia wysokiego
poziomu kształcenia, systematycznie modernizowane są
stanowiska dydaktyczne. Jednym z ostatnio wykonanych jest
uniwersalne stanowisko przeznaczone do badań konwencjonalnych
i elektronicznych elementów automatyki chłodniczej,
które pokazano na fotografii 4.

Fot. 5 Studenci specjalności wraz z nauczycielami akademickimi
w hali laboratorium; od prawej: dr inż. Z. Bonca, dr inż. M. Jaskólski,
mgr inż. W. Targański, prof. W. Wasiluk
O wysokim poziomie przygotowywanych prac dyplomowych
Mogą świadczyć między innymi wyróżnienia zdobywane
przez naszych absolwentów w kolejnych edycjach
ogólnopolskiego konkursu na najlepszą pracę dyplomową z
zakresu chłodnictwa i klimatyzacji, wykonaną i obronioną
w krajowej wyższej uczelni technicznej, a organizowanego
od 2001 roku przez Sekcję Chłodnictwa i Klimatyzacji SIMP
w Warszawie. W I edycji tego konkursu pierwsze wyróżnienie zdobył nasz absolwent, inż. Rafał MATERA („Analiza
techniczno-ekonomiczna wykorzystania ciepła skraplania
jako dolnego źródła ciepła sprężarkowej pompy ciepła
na przykładzie wybranego obiektu”), natomiast w drugiej
edycji w roku 2002, na trzy nagrodzone prace, pierwsze
wyróżnienie zdobył inż. Piotr KASZUBOWSKI („Analiza
techniczno-ekonomiczna systemów chłodzenia stosowanych
w supermarketach”), natomiast wyróżnienie mgr inż.
Tomasz PIETRUCHA („Projekt zdecentralizowanego systemu
chłodzenia dla Zakładów Przetwórstwa Mięsno-Drobiowego
„SKIBA” w Chojnicach”).

Fot. 6 Dyplomant T. Wieczorkowski podczas
zajęć seminarium z automatyki
chłodniczej, jednej z aktywnych form
kształcenia na specjalności
Wobec dużego zainteresowania studentów wyborem prowadzonej
przez nasz Zespół specjalności, zapewnienie wysokiego
poziomu kształcenia stało się w ostatnich latach zadaniem
priorytetowym naszej działalności. Drugim celem,
który z sukcesem realizujemy od połowy lat 90-tych jest
dostarczanie informacji o najnowszych osiągnięciach w dziedzinie
chłodnictwa i klimatyzacji, a także o problemach
eksploatacji stosownych urządzeń. Wyrazem tego jest redagowanie
czasopisma „Technika Chłodnicza i Klimatyzacyjna’, które na rynku polskich czasopism fachowych jest obecne
już od 10. lat. Zespół redakcyjny pisma tworzą pracownicy
Zespołu Chłodnictwa i Klimatyzacji PG, a także absolwenci
naszej specjalności (np. K. Kalinowski, D. Butrymowicz).
W 1997 roku działalność ta została rozszerzona o
wydawanie specjalistycznej biblioteki, która obecnie ukazuje
się w dwóch seriach wydawnictw książkowych i obejmuje
już 15 tytułów, stanowiąc wiodącą bibliotekę branżową nie tylko Polsce, ale i poza jej granicami. W obu przypadkach
wydawcą jest gdańska firma MASTA, prowadzona
również przez absolwentów naszej specjalności (G. Matulewicz,
J. Stachowiak).

Fot. 7 Widok budynku Katedry Techniki Cieplnej (fot. K. Konke)
Warto w tym miejscu przywołać najważniejsze tytuły
książkowe, będące oryginalnymi i jednocześnie unikalnym
opracowaniami nie tylko na skalę krajową, a są to: ”Czynniki
chłodnicze i nośniki ciepła” (Z. Bonca, W. Targański i
in.), ”Odzysk ciepła w systemach wentylacji i klimatyzacji”
(W. Targański, Z. Bonca, i in.), ”Wentylacja użytkowa”
(T. Szymański, W. Wasiluk), ”Amoniakalne urządzenia chłodnicze – tom I” (Z. Bonca, W. Targański i In.), ”7-języczny słownik specjalistyczny CHŁODNICTWO + KLIMATYZACJA + WENTYLACJA” (W. Targański i
in.), ”Termorenowacja budynków mieszkalnych” (Z. Bonca
i in.), ”Wentylacja i klimatyzacja krytych pływalni” (M.
Jaskólski i in.). Stworzenie tak bogatej biblioteki specjalistycznych
wydawnictw książkowych jest niewątpliwie
ogromnym osiągnięciem zespołu. Dowodem międzynarodowego
uznania, zarówno wysokiego poziomu pisma „Technika
Chłodnicza i Klimatyzacyjna”, jak i wydawanych przez
wydawnictwo MASTA pozycji książkowych jest współpraca
z Międzynarodowym Instytutem Chłodnictwa z siedzibą
w Paryżu, w którego „Biuletynie” omawiane są liczne, publikowane
przez nas artykuły i tytuły książkowe. Obecność publikacji
z Polski w periodyku o zasięgu ogólnoświatowym
jest niewątpliwie ogromnym osiągnięciem dla krajowego środowiska
naukowego i technicznego.

Fot. 8 Tablica informacyjna przed głównym wejściem do budynku dawnego Laboratorium Maszynowego (fot. K. Konke)
Jest oczywiste, że uczelnia, w tym uczelnia techniczna i
to z dużymi tradycjami, a taką jest Politechnika Gdańska,
powinna starać się w swojej bieżącej działalności aktywnie
oddziaływać na środowisko, tworzyć dla niego zaplecze intelektualne,
a jednocześnie stanowić miejsce integrujące
ludzi z danej dziedziny techniki w regionie, i szerzej w kraju.
Przyjmując taki obowiązek, w Katedrze Techniki Cieplnej
od 1999 roku autor niniejszego opracowania organizuje
seminaria problemowe z udziałem przedstawicieli wiodących krajowych i zagranicznych firm branżowych w ramach
cyklu ”Chłodnictwo, Wentylacja i Klimatyzacja XXI wieku”. Spotkania te są adresowane do studentów profilu energetycznego,
pracowników uczelni, a także do wybrzeżowego
środowiska specjalistów wymienionych w tytule cyklu
dziedzin. Celem nadrzędnym seminariów, poprzez problemowe
ustawienie tematyki spotkań, jest przybliżenie najnowszych
rozwiązań technicznych oferowanych przez wiodące firmy branży, a także zwrócenie uwagi środowiska naukowo-badawczego na ważne aspekty eksploatacyjne. Spotkania
mają również istotny walor poznawczy techniki stosowanej
przez studentów. Dotychczas odbyły się 23 takie
seminaria, cieszące się coraz większym zainteresowaniem
również w środowisku poza murami uczelni.

Fot. 9 Widok okazałego komina z wieżą widokową
górującego
nad budynkiem Katedry (fot. K. Konke)
Podsumowując 50-letni okres obecności dziedziny chłodnictwa
w kształceniu i badaniach prowadzonych na Politechnice
Gdańskiej należy zwrócić uwagę na duży dorobek
publikacyjny osób tworzących przedstawioną wyżej historię,
a tworzy go bogaty zbiór artykułów i referatów o charakterze
tak naukowym, jak i technicznym, kilkanaście
skryptów uczelnianych (np.: „Okrętowe urządzenia chłodnicze”,
„Chłodnictwo okrętowe”, „Automatyka chłodnicza
i klimatyzacyjna” i inne), wiele oryginalnych tytułów książkowych,
a nade wszystko setki prac badawczych i ekspertyz
wykonanych na rzecz firm i przedsiębiorstw, zarówno w
regionie, jak i w kraju. Szczególnie działania podejmowane
na rzecz szeroko rozumianej praktyki, a zatem techniki stosowanej
są kierunkiem nakreślonym przez osobę profesora
R. Lipowicza i jego następcę w osobie doc. A. Chłopeckiego.
Kierunek ten staramy się utrzymywać poprzez
tworzenie ośrodka uznanego w regionie i kraju, zarówno w
środowisku praktyków, jak i w ofercie edukacyjnej naszej
uczelni. Niewątpliwie sprzyja temu miejsce naszej pracy, a
jest nim piękny, odnowiony przed kilku laty budynek laboratorium
maszynowego, i świadomość, że w jego murach
pracowało wielu wybitnych uczonych, m. innymi H. Kraussold.
Zenon BONCA
(Źródło: "Technika Chłodnicza i Klimatyzacyjna" nr 10/2003)