Cieplno - wilgotnościowe obowiązki architekta

Ostatnie zmiany legislacyjne nałożyły na architektów nowe obowiązki. Jednym z nich jest wymaganie sprawdzenia projektowanej przegrody pod względem uniknięcia kondensacji pary wodnej wewnątrz przegrody oraz uniknięcia wzrostu grzybów pleśniowych na powierzchni wewnętrznej przegrody.

To fachowo brzmiące zdanie można łatwo wyjaśnić, gdy rozumie na czym polega i czym jest spowodowane zjawisko kondensacji pary wodnej oraz dlaczego niższa temperatura na powierzchni wewnętrznej przegrody powoduje wzrost jej wilgotności względnej.
Ustawa zwraca uwagę na dwa główne cele dbania o odpowiedni poziom wilgoci w budynkach. Po pierwsze, na wewnętrznej powierzchni nieprzezroczystej przegrody zewnętrznej nie może występować kondensacja pary wodnej umożliwiająca rozwój grzybów pleśniowych. A więc, nie może być warunków do powstawania pleśni na ścianach wewnątrz budynków. Po drugie, w pomieszczeniu nie może występować narastające w kolejnych latach zawilgocenie spowodowane kondensacją pary wodnej, czyli muszą istnieć odpowiednie warunki do wysychania ścian.
W uzasadnieniu wprowadzonych wymagań podkreślono szczególną wagę projektowania przegród pod kątem zjawisk cieplno - wilgotnościowych, mających duży wpływ na kształtowanie prawidłowego mikroklimatu pomieszczeń. Co powinno pozytywnie wpływać na stan zdrowia mieszkańców. Musimy pamiętać, że nadmierna wilgoć może być powodem wielu chorób oraz czynnikiem rozwoju niekorzystnych dla zdrowia drobnoustrojów.
Do sprawdzenia obu warunków w Rozporządzaniu przywołuję się normę PN - EN ISO 13788 „Cieplno - wilgotnościowe właściwości komponentów budowlanych i elementów budynku. Temperatura powierzchni wewnętrznej konieczna do uniknięcia krytycznej wilgotności powierzchni i kondensacja międzywarstwowa. Metody obliczania.", która pokazuje praktycznie jak wyliczać odpowiednie współczynniki.
Spełnienie pierwszego warunku, czyli uniknięcia wzrostu grzybów pleśniowych polega na zaprojektowaniu przegrody tak, aby tzw. maksymalny obliczeniowy czynnik temperaturowy na powierzchni wewnętrznej (fRsi,max) był mniejszy od dopuszczalnego: fRsi > fRsi,max. Oznacza to, że temperatura przegrody na powierzchni wewnętrznej nie może być niższa od przyjętego minimum. Wyznacza się je w oparciu o założenie maksymalnej wilgotności względnej na powierzchni przegrody, której przekroczenie powodowało by wzrost grzybów pleśniowych. W przypadku grzybów pleśniowych tą krytyczną wartością wilgotności względnej jest 80%.
Drugi warunek uznaje się także za spełniony, jeśli ilość wytworzonej wilgoci w przegrodzie wysycha w ciągu roku tak, aby nie następował jest przyrost w kolejnych latach.
Aby sprawdzić oba warunki dla projektowanej przegrody, należy wykonać roczne (dla każdego miesiąca) obliczenia. Znając wilgotności i temperatury powietrza zewnętrznego oraz wewnętrznego, parametry cieplne oraz wilgotnościowe (współczynnik oporu dyfuzyjnego, dyfuzyjnie równoważna grubość warstwy powietrza) warstw przegrody, dla każdego miesiąca roku wyznacza się rozkład ciśnień pary wodnej w przegrodzie oraz oblicza czynnik temperaturowy na powierzchni wewnętrznej dla założonej wilgotności krytycznej. Wszystkie te dane architekt musi znać w czasie przygotowywania projektu domu, jednak istnieją programy wspomagające jego pracę.
,i>
- Rozumiemy, że część z tych obliczeń może być dla architekta niepotrzebnym obciążeniem, dlatego też proponujemy im pomoc w przeprowadzeniu niezbędnych obliczeń poprzez użycie programu BuildDesk Energy Certificate Professional. Przede wszystkim użycie narzędzia powoduje oszczędności czasu, a jednocześnie daje możliwość wykonania projektowanej charakterystyki energetycznej, wymaganej jako jeden z elementów opisu technicznego dla projektowanych budynków - dodaje Konrad Witczak, konsultant ds. efektywności energetycznej BuildDesk Polska.
Źródło: BuildDesk Polska Sp. z o.o.